Dit is het vijfde weekend in de coronacrisis. Kort voor dat eerste weekend besloten mijn collega's en ik "om voorlopig maar vanuit huis te werken" en binnen enkele dagen hadden werkgever en kabinet dat besluit ook overgenomen.
Ik wist toen niet dat het zo lang zou duren.
Het gaat mij wel prima af; omdat ik voor FOK! sowieso altijd al vanuit huis werk heb ik thuis een werkkamer, met een prima stoel, bureau, et cetera. Ik zit daar nu simpelweg veel vaker, maar ik heb niets te klagen. Ik hoef niet mijn werkplek elke middag op te ruimen omdat er aan diezelfde tafel gegeten moet worden. Ik zit niet aan een onhandig tafeltje in een opslaghok. Ik kan "naar mijn werk" en er weer weggaan.
Okay, ik haal natuurlijk gewoon mijn koffie in de keuken, maar je snapt wat ik bedoel.
sub免费网络加速器电脑版下载
给Apple公司写文案是种什么体验？:2021-9-20 · 再过不到半年，iPhone 7 就要在库克身后的大屏幕上露脸了。每年这时候，当其他人在兴奋地讨论值不值得为 Apple 新产品卖掉一个肾的时候，我脑海里浮现的总是一些你伔不曾经历过的画面。
De boter is bijna op. Da's niet bijzonder, maar ik ben al overgeschakeld op grotere boterkuipjes en deze is nu alweer bijna op. Ik heb nog nooit thuis zoveel boter gebruikt.
Comic-Con is afgelast. In vorige jaren kocht ik zo rond maart/april een vliegticket; dit jaar ging ik al overslaan. Even een jaartje niet. Maar ik hoef dat nu niemand meer uit te leggen. Er is geen Comic-Con meer om naartoe te gaan. Ik zie mijn vaste groep volgend jaar wel weer.
去年四季度诺基亚业绩增长盈利提升 发展势头良好 ...:2021-2-14 · 诺基亚与高通宣布在毫米波与sub-6 GHz频段顺利完成5G NR 数据通话测试，进一步加速全球运营商网络实现5G部署。 诺基亚携手中国移动研究院联合发布业界首个具有定位功能的5G 室分融合组网创新方案，可满足大型繁忙建筑内的5G连接需求，并降低运营商的部署成本。
Vrijdagmiddagborrels via Google Hangouts zijn best leuk. De bediening is veel sneller dan in een café en het is ook goedkoper.
Maar ik mis kroegen. Of semi-kroegen, zoals de oude Fenix Food Factory. Ik hoop dat het niet te lang duurt voordat het weer terugkeert. En dat we veilig kunnen blijven.
Eigenlijk mis ik mensen.
Maar we komen er wel doorheen.
Mijn lokale Albert Heijn; wanneer de winkel te vol zit moeten klanten buiten wachten. De manager zelf staat binnen voor portier te spelen.
Voor FOK! keek ik de eerste vier afleveringen van Westworld 3. Wat een topseizoen! Ben zo benieuwd naar de tweede helft. Wat ik van die eerste vier afleveringen vond lees je in mijn review.
De achtste film in het DC Extended Universe laat zien dat er nog voldoende te beleven valt aan de niet-Marvelkant van het superheldenspectrum, in een kleurrijke, knotsgekke actiekomedie rondom Harley Quinn. Serieus; ik had wel verwacht dat deze leuk zou zijn, maar werd meerdere malen positief verrast door de humor en de regie. En Margot Robbie is geweldig als Harley Quinn!
Hierrrr is mijn FOK!revew.
旋风加速器老版本下载 is het bewijs dat Adam Sandler zeker wel kan acteren; een verhaal dat niets is zonder zijn acteerprestatie toont hem als een obsessieve, gokverslaafde juwelier die maar net lijkt te kunnen voorkomen dat zijn leven bovenop hem instort.
FOK!review
In het derde deel van de Bad Boys-franchise zijn de helden wat ouder geworden, maar zonder veel verlies van energie of doorzettingsvermogen. In een actiefilm die beter te verteren is dan zijn voorganger is er bovendien meer aandacht voor de dynamiek tussen het duo.
De FOK!review vind je hier, en op maandag 20 januari babbelde ik, samen met een paar andere journalisten, met regisseurs Adil El Arbi en Bilall Fallah, die met deze film hun Hollywooddebuut maakten. Een verslag van het gesprek staat ook op FOK!.
The Grudge is een remake die het niet voor elkaar krijgt zijn eigen bestaansrecht te verdedigen. Met een onderbenutte cast, rommelig verhaal en weinig inspirerende regie wordt hooguit onderstreept dat simpelweg leunen op een succesvolle titel misschien bioscoopkaartjes verkoopt, maar niet bepaald smaakt naar meer.
FOK!review
De nieuwe sub免费网络加速器ios is veel leuker dan het publiek redelijkerwijs van deze film had mogen verwachten; een frisse update van het concept, met een prima verhaal, neergezet door een goede cast. Charlie's Angels is ouderwets vermaak, maar wel goed vermaak.
FOK!review
Het verhaal van twee voetsoldaten die een boodschap moeten overbrengen achter de vijandelijke linie. Sam Mendes neemt de kijker mee in een claustrofobische, cinematische ervaring die ontroert, meesleept en fascineert.
FOK!review
In juli was ik, zoals de laatste jaren voor mij gebruikelijk, in San Diego voor Comic-Con International. Dit jaar heb ik iets nieuws gedaan in mijn verslaggeving voor FOK!: ik heb video's gemaakt. Ze zijn feitelijk in een vlog-stijl en beschrijven in drie delen mijn ervaringen tijdens deze editie van SDCC.
Tja, als ik aankondig dat ik een race ga hardlopen moet ik achteraf ook even vertellen hoe het is gegaan, natuurlijk. Het ging goed! Niet perfect, maar ik ben ruim binnen de deadline over de finish gekomen en daar ging het uiteindelijk om.
Zoals ik zaterdag schreef; ik wil al jaren 'ooit eens' een afstand lopen in het Marathonweekend in Rotterdam. Niet dé Marathon, dat is alleen voor de echte helden, maar gewoon een beginnersafstandje. Ik had mijn zinnen gezet op de AD City Run, die met 4,2 kilometer lengte ook wel de 'mini marathon' wordt genoemd (en ooit officieel zo heette).
去年四季度诺基亚业绩增长盈利提升 发展势头良好 ...:2021-2-14 · 诺基亚与高通宣布在毫米波与sub-6 GHz频段顺利完成5G NR 数据通话测试，进一步加速全球运营商网络实现5G部署。 诺基亚携手中国移动研究院联合发布业界首个具有定位功能的5G 室分融合组网创新方案，可满足大型繁忙建筑内的5G连接需求，并降低运营商的部署成本。
Mijn training, de laatste weken, bestond uit het zoeken van een evenwicht tussen stukjes rennen en wandelpauzes om mijn scheen- en kuitspieren een mogelijkheid te geven op adem te komen. Dat ging best redelijk, maar soms wat krap qua tijdplanning omdat ik tijdens sommige wandelpauzes zelfs moest stoppen en zitten om de spanning van mijn spieren weg te laten trekken. Ik gebruikte Runkeeper om mijn tempo in de gaten te houden (en me elke minuut een update te geven) en als ik boven de 10 minuten per kilometer uit zou komen, zou 4,2 kilometer in 45 minuten dus kantje boord zijn. Uiteindelijk was ik zaterdag dus best nerveus of ik niet te lang zou gaan doen over het finishen, want ik zat tijdens de training vaak over de 9 minuten en ik had de hele 4,2 nog nooit in een training gedaan; zou ik helemaal aan het einde zo kapot zijn dat het tempo enorm lager zou komen te liggen?
Nee! Helemaal niet. De race zelf ging zoals de trainingen; stukjes rennen met beleid (niet te snel om problemen te voorkomen) en tijdens de wandelpauzes proberen te ontspannen. Ben ook af en toe even op een stoeprandje gaan staan stretchen. Dat hielp wel. En uiteindelijk kwam ik weer aan op de Coolsingel. Heb daar eerst een stukje gerend, toen nog heel even gewandeld, en het laatste stuk lekker voluit rennend voltooid. En toen kon ik eindelijk doen wat ik zo leuk vind aan hardlopen; me lekker laten gaan, tempo erin gooien. Ik hoefde me niet meer in te houden omdat ik mijn 'kracht moest bewaren zodat ik de race nog kan uitlopen', want ik wás de race aan het uitlopen! En hard! Ik slalomde om de laatste voorgangers heen, versnelde voor de finish nóg een stukje (wat gezien het gejuich werd opgemerkt door de toeschouwers) en kwam met een eindtijd van 35 minuten en 28 seconden over de finish.
Die eindtijd is helemaal niet zo indrukwekkend voor een gemiddelde hardloper, maar ik was de rest van de dag zo trots als een pauw. Ik heb 'm uitgelopen, ik heb het ruim binnen de tijd gedaan en het voelde heerlijk. En in de roes vergat ik bijna dat ik wel degelijk pijn en moeite heb gehad onderweg; ik was een superheld en niemand kon me anders vertellen. Puh.
De volgende dag heb ik met veel respect naar de Marathon gekeken. Kan ik die ooit ook lopen? Ik ga er mijn zinnen niet op zetten, maar ik vind wel dat als ik, wanneer ik verder getraind ben, wel normaal kan lopen en het idee heb dat een marathon haalbaar kan zijn in de toekomst, ik ook moet proberen ervoor te gaan. Maar voorlopig is dat toekomstmuziek. Het eerstvolgende doel is een 5k; die doe ik mogelijk in de herfst, zodat ik de hele lente en zomer nog lekker ontspannen en zonder teveel tijdsdruk kan trainen. En volgend jaar ga ik mijn tijd op de 4,2 verbeteren. Of, als ik tegen die tijd vind dat ik het kan, ga ik voor de eerstvolgende afstand, de kwart-marathon.
Maar eerst die 5k. Daarna zie ik wel verder.
Nou, vandaag is de AD City Run. Het wordt niet wat ik had gehoopt (een vlotte race, lekker een mooie tijd neerzetten, en zo), maar ik ga 'm dit jaar tenminste wel doen.
Ik roep al jaren, omdat ik mezelf al jaren "beginnend hardloper" noem (want ik geef het steeds op en dan moet ik een paar maanden later weer bij het begin beginnen), dat het me leuk lijkt om een keer bij de Rotterdam Marathon een kleine afstand te lopen. Naast de 42,2 km is er namelijk ook een 10,5, een 4,2 en een paar kinderafstanden. Die 4,2 kilometer, wat natuurlijk 1/10e marathon is, heet de AD City Run en eind 2016 besloot ik me aan te melden voor de editie van 2017. In de aanloop ernaar, zo'n maand of twee voor de race, besloot ik in overleg met een fysiotherapeut toch maar niet mee te doen, want dat zou niet verstandig zijn. Ik had klachten in mijn kuiten/schenen; spierkrampen, alles trok samen, lopen werd ontzettend moeilijk omdat mijn spieren niet wilden. Na een aantal behandelingen en oefeningen heb ik in de loop van 2017 het hardlopen weer opgepikt tot de inschrijving voor de City Run van 2018 opende. Toen ben ik weer meer gaan trainen.
Hoewel ik in eerste instantie dacht dat mijn klachten van vorig jaar verdwenen waren, kwamen ze een paar weken geleden, toen ik het aantal trainingen per week langzaam probeerde op te voeren, weer terug. Ik ben de afgelopen maanden een paar keer ziek geweest (verkoudheid, niets bijzonders), waardoor ik een paar pauzes in mijn training heb moeten inlassen, en het gebrek aan vooruitgang baarde mij zorgen over het halen van de 4,2 km. Ik was eind februari, op de loopband, namelijk nog niet verder gekomen dan ongeveer 2,5km en met nog een maand te gaan werd het goed voorbereiden voor bijna het dubbele wel een uitdaging.
Dus in maart wilde ik wat vaker trainen. Geleidelijk, en met voldoende rekoefeningen om te boel te ondersteunen, en ook niet in té grote stappen vooruit, wilde ik een comfortabele 3, misschien 3,5 km halen zodat de race zelf nog maar een klein extra stapje was. Tijdens mijn laatste paar trainingen, inmiddels lekker in de buitenlucht, werd het me echter duidelijk dat het niet helemaal ging lukken; na een ren-interval kwam de kramp (of eigenlijk gewoon pijn) tijdens het wandelen opzetten op zo'n manier dat ik soms zelfs moest gaan zitten. En wanneer je zit kom je niet vooruit, terwijl de klok doortikt.
Ik verwacht dat het vandaag niet veel anders gaat; mijn benen zijn niet voldoende getraind om ruim vier kilometer te rennen, zelfs niet met grote wandel-intervals. Ik kán de afstand afleggen, want zo lang is het nou ook weer niet, maar de City Run moet binnen 45 minuten uitgelopen worden als je wil dat je finishtijd nog gemeten wordt. Ik heb een intervalschema bedacht en dat in Runkeeper ingesteld, dat het mij in staat moet stellen de race uit te lopen. Of dat lukt hangt af van hoe het loopt (dat was een running gag, ha ha), maar of ik het vandaag haal of niet; ik doe na het al jaren te willen eindelijk mee aan één van de afstanden van de Rotterdam Marathon. Ik start op de Coolsingel (de oude, want maandag begint de drie jaar durende verbouwing) en hopelijk finish ik er ook.
Comic-Con. Het is een wat onduidelijke term, zeker voor niet-Amerikanen. Want als iemand je vraagt waar en wanneer Comic-Con plaatsvindt, hoe moet je dan antwoorden? Ik weet dat Comic-Con International in San Diego de bekendste Comic-Con is, en de oudste, en daarom wordt gezien als dé Comic-Con, maar moet je daar dan meteen vanuit gaan als de vraag gesteld wordt?
Evenementen met de naam Comic-Con, of eigenlijk 'Comic Con' zijn niet zeldzaam: het is gewoon een algemene benaming voor een specifiek type evenement. Althans, zolang je geen streepje schrijft tussen Comic en Con. Want als je dat wél doet, breek je een van de vele SUB旋风免费加速器 die de organisatie van San Diego Comic-Con op hun naam heeft staan. Zonder streepje kun je je gang gaan, want het woord 'comic' kan niet geregistreerd worden als merk.
En omdat er geen gebruiksbeperking is op de naam Comic Con, zijn er dus veel evenementen met een versie van die naam. Niet alleen in de Verenigde Staten; als je dichterbij huis zoekt vind je alleen in Londen, Engeland al drie verschillende, jaarlijks terugkerende evenementen die op een bepaalde manier de naam gebruiken. Het is bijna opvallend dat Nederlandse beurzen als AnimeCon of Epicon (dat na één editie al werd geannuleerd) niet allang hebben gekozen om hun evenement Comic Con te noemen, want het trekt wel bezoekers. Ik bedoel, ik snap het wel: het woord 'comic' dekt de lading van deze beurzen niet, maar het gebruik van de naam trekt aandacht en wekt interesse. Het viel me dit weekend op door de berichtgeving over de eerste Nederlandse beurs die de naam gebruikt: Dutch Comic Con.
Deze beurs, die al (meer dan?) een jaar bezig is met de organisatie en alle voortgang meldt via social media heeft vorige week een PR-offensief gedaan en persberichten verzonden. Veel media namen dit bericht over (soms zelfs letterlijk) en dus valt er momenteel veel te zien van gebruikersreacties op het organiseren van de beurs. De vraag die ik bij het lezen van die reacties heb is: is het terecht om de naam Comic Con zomaar aan een evenement te hangen? Want als we terug gaan naar die ene grote bekende Comic-Con, dan zien we een evenement dat niet alleen een beurs is, maar een groots evenement met film- en tv-sterren, reclamebudgetten van filmstudio's, honderden panels en exclusives, offsite evenementen en meer dan honderdduizend bezoekers. Daar krijgen we in Nederland wel wat van mee; regelmatig doen, na een dergelijk evenement, video's van cosplayers de ronde, krijgen we nieuws dat bekend is gemaakt tijdens een panel, zijn er nieuwe filmtrailers en verschijnen opnames van de panels online. Dat schept een beeld van wat er bij de naam Comic-Con (met of zonder streepje) hoort. Het vormt de betekenis van het merk.
Maar het is geen merk. Niet zonder dat streepje. Alleen; dat weet niemand. Op diverse sites zie ik ofwel in de berichten zelf, ofwel in reacties en tweets, dat het bestaan van een Dutch Comic Con leidt tot de aanname dat "Comic-Con naar Nederland is gekomen". Ik hintte zelf al naar deze aanname in mijn bericht op FOK!, omdat ik twee dingen zie gebeuren onder potentiële bezoekers: de aanname is dat de organisatoren van dé Comic-Con naar Nederland komen om hier ook een editie te organiseren en/of de aanname is dat dit evenement ook vol zit met sterren, interessante panels, bekendmakingen en meer zaken die, zoals we online hebben geleerd, onderdeel zijn van het concept.
Nou weet ik niet in hoeverre dit evenement aan deze verwachtingen gaat voldoen. Ik wil het niet bij voorbaat afkraken. Integendeel: ik ga er heen met de beste bedoelingen, namelijk een leuke dag of weekend besteden, en ik zie wel wat er te beleven is. Ik verwacht echter weinig meer dan wat er op de site staat, en dat is: een beurs, een bioscoop, een avondprogramma met optredens en een reeks gasten. Maar wat verwacht ik van die gasten? Dat ze achter een tafel zitten, met een naambordje (of -poster) zodat voorbijgangers tenminste weten wie ze zijn, en dat je tegen betaling een handtekening of foto kunt krijgen. Dat gebeurt in San Diego, Londen en op andere cons ook, dus daar is niks geks aan, maar het is niet hetzelfde als een panel, waarbij het publiek en de artiesten een uur lang met elkaar in contact staan.
Nederland is ook te klein voor zulke dingen, zou je dan misschien als troostende verklaring kunnen denken. Maar dan doe je geen recht aan de intentie van een beurs als deze: want ook al zijn er geen panels en staat niet heel Utrecht in het teken van het evenement, het is nog steeds een beurs die zich heel specifiek richt op geek culture: films, tv-series, comics (en strips), boeken, sci-fi, games en zo voorts. Er zijn professionele cosplayers en bezoekers worden ook aangemoedigd in hun beste outfit langs te komen. Ik denk dat van iets dat zich Comic Con noemt tenminste verwacht kan worden dat je een leuke dag kunt besteden op de beurs. Ter vergelijking: ik kan in San Diego een dag lang op de beursvloer lopen en achteraf het idee hebben dat ik nog niet alles gezien heb. In Utrecht verwacht ik het natuurlijk wat kleiner, maar als ik na een uurtje alles gezien heb (zoals op Epicon het geval was - niet heel verbazend dat het evenement niet meer terug lijkt te keren), dan is het een teleurstelling.
无线通信技术各领风骚 智能家居统一标准没有必要 ...:2021-12-14 · 无线通讯协议是智能家居领域的关键技术，是连接设备、实现信息传输的通道，是实现智能产品之间互联互通互控与协同的“桥梁”。不过，目前智能家居市场标准未定，多种无线协议并存，主要的通讯协议有WiFi、Zigbee、蓝牙、Z-wave、Thread ...
东北网2021年06月02日新闻汇总:中国网络文学发展迅猛 写手年收入高达数百万 2021-06-02 10:50 [742][东北网读书] 剑桥大学出版社全球总裁：给西方看纯中国 2021-06-02 10:50 [743][东北网读书] “宇粉”共享《大宇神秘惊奇》的作者签名 2021-06-02 10:50 [744][东北网国内]
Dilemma's voor lijstjesfanaten, natuurlijk. Bij gebrek aan echt belangrijke vraagstukken een goede vervanger, zullen we maar zeggen. Ik moest er ook even over nadenken, dit jaar. Het is awardseizoen en dacht "wat is mijn lijstje eigenlijk?", wat leidde tot de vraag wat er eigenlijk in aanmerking komt voor dat lijstje. Het antwoord is natuurlijk simpel: wat je zelf wilt. Zoek het maar uit. En dat heb ik gedaan. Lijstje van in 2014 verschenen films gepakt en de grenzen niet zo nauw gelegd bij 1 januari, maar wat ruimer: mijn 2014 duurt van 1 januari 2014 t/m 31 januari 2015, en geldt voor films die hun eerste release (in welk land dan ook) in 2014 kregen. Naar mijn idee. Toen naar de films gekeken en een top tien gemaakt. En ik denk dat ik er dan ook wel klaar mee ben. Er komen deze maand nog films uit 2014 in de bioscoop hier. Sommigen heb ik ook wel gezien, maar ze hebben geen invloed op mijn lijstje. Dit moet 'm maar zijn. Van tien naar één en met niet overal even veel gewicht over de exacte onderlinge verdeling:
10. Life Itself
Deze film viel op de rand van mijn zelfgekozen periode nog in de lijst: de documentaire over wijlen Roger Ebert, een gerenommeerd filmcriticus voor de Chicago Sun-Times die in de VS erg bekend was van onder andere een filmprogramma op tv, en wereldwijd vanwege zijn liefde voor film en zijn recensies. De documentaire speelde op het International Film Festival Rotterdam en raakte me diep. Ebert had kanker, en verloor daar uiteindelijk de strijd van. De documentaire volgt hem in de laatste periode van zijn leven (waarin hij zonder onderkaak door het leven moest) en vertelt over zijn loopbaan. Erg mooi.
SUB旋风免费加速器
Een verhaal over iemand die feitelijk een relatie begint met zijn persoonlijke digitale assistent, zijn Siri, die geïntegreerd is in zijn telefoon en computer en beschikt over kunstmatige intelligentie. Dat klinkt als een gimmick, maar wat zich afspeelt is een intrigerend verhaal over de aard van liefde, in een setting die bijzonder is vormgegeven en een wereld die je doet wensen dat onze technologie al zo ver was.
8. Captain America: The Winter Soldier
Een degelijke Marvel-actiefilm. Er is niks wat in deze film sterk boven andere films uitsteekt, maar het geheel is zo lekker in orde in deze film: een verhaal dat zich stevig nestelt in de MCU, die daar enorme veranderingen in aanbrengt (het einde van S.H.I.E.L.D.) en dat doet in een mix van actie, broederschap, spionage en corruptie. Dit is niet een actiefilm om de actie, maar eentje die echt een verhaal vertelt, en durft de status quo van een grotere continuïteit te veranderen. Een sterk hoofdstuk in het doorlopende Marvel-verhaal.
7. Boyhood
Een geweldige prestatie, om een film te maken in een periode van twaalf jaar, zodat niet alleen de personages opgroeien, maar de acteurs zelf ook. Dat is toewijding. En het resultaat mag er zijn: hoewel de film "slechts" een aantal levens volgt en verder weinig echt toevoegt, is het bijzonder boeiend om te volgen en zo een blik op iemands fictieve leven te krijgen. Het is opgroeien in sneltreinvaart; de film schijnt drie uur te duren, maar voor mij was-ie zo voorbij.
6. The Babadook
Eng op meerdere niveaus, deze Australische horrorfilm die door de Nederlandse distributeur uit de bioscoop is gehouden (om reden gevraagd, maar niet gekregen). Een figuur uit een plaatjesboek komt tot leven via de angsten van het zoontje van de hoofdfiguur, die hem alleen opvoedt (de vader overleed op weg naar zijn geboorte). De Babadook spookt rond het huis van moeder en kind, maar eigenlijk ook in de moeder zelf. En het kind brengt een hele andere laag in deze horror aan. Dit is geen boe-schrikken horror, dit is kijken en de spanning voelen, kijken en het verschrikkelijk vinden, horror. De spanning zit niet alleen in het mythische titelfiguur, maar ook in de angst die de alleenstaande moeder in zichzelf opbouwt. Wordt ze te gevaarlijk voor haar zoon? Wordt haar zoon te doordringend om geestelijk sterk te blijven?
5. Under the Skin
Een bijzondere oefening, deze film. Een boekverfilming, maar dat is helemaal niet relevant, ook al heb je het boek gelezen. Scarlett Johansson speelt een vrouw die... ja, wat doet ze eigenlijk? Ze rijdt door Engeland en pikt mensen op, die ze vervolgens verleidt en laat verdwijnen. Het verhaal heeft echt niets om het lijf, maar de film houdt je, bij gebrek aan voorkennis, constant aan het raden en zet je daarna aan het denken. Want het is net niet te vaag, je kunt net een beetje zelf een idee vormen over wat je hebt gezien en dat met argumenten ondersteunen. En dat maakt het een mooi kunstwerkje.
4. Guardians of the Galaxy
Marvels grootste gok sinds Iron Man pakte prima uit, afgelopen zomer. sub免费网络加速器下载百度云 kreeg een regisseur en cast die precies wisten hoe de juiste toon geraakt moest worden. Een leuk ruimte-avontuur, met een flinke dosis humor en geweldige muziek. Het is bijna een formule, maar het werkt wel. De eerste Marvel Studios-film die eigenlijk geen superheldenfilm is, is meteen één van hun beste.
3. The Lego Movie
Dit is gewoon zoveel lol. Een film over en van Lego, die de juiste grappen weet te maken en uiteindelijk bij een bloedserieuze boodschap weet aan te komen (zonder de lichte toon te verliezen). Een boodschap die toevallig de filosofie van het Lego-merk ondersteunt, maar die op zichzelf ook hout snijdt. De Lego Movie is een gestoord avontuur, volledig weergegeven in Lego-steentjes (al dan niet digitaal) met een prima stemmencast. Jong en oud vermaken zich bij deze stiekem briljante film.
2. Birdman
坚持经济增长和改善民生并举-广西新闻网 - gxnews.com.cn:2021-9-18 · 经济增长体现出一个国家或地区经济总量的增长速度和生产力的发展程度。改善民生主要是指改善人民群众的基本生存和生活状态，众及民众的基本 ...
1. Interstellar
Dit is pure magie. De tweede keer dat ik deze film zag, was in een IMAX-screening, en ik verliet volledig betoverd de zaal. Dat is voor een groot deel de verdienste van componist Hans Zimmer, maar Jonathan Nolans verhaal over worm- en zwarte gaten, de vierde (of vijfde) dimensie, verbondenheid, doorzettingsvermogen en overleven raakt uit zichzelf ook wel de juiste noten. Een geweldig stukje cinema.
Afgelopen zaterdag was de jaarlijkse straatparade van het Zomercarnaval, en ik heb daar even wat fotootjes van geschoten. Je vindt ze op Flickr.
Ik ben je nog niet vergeten, mam.
Hoezeer ik ook enthousiast ben over de ontwikkeling van nieuwe films over figuren uit de comics die ik lees, ik maak me ook zorgen over de richting die Warner Bros. inslaat met betrekking tot hun DC Cinematic Universe. Ze willen natuurlijk doen wat Marvel doet, zodat ze nog jaren meekunnen met een succesvolle reeks comicverfilmingen. Immers, als ze dat goed aanpakken kunnen ze DC Comics gebruiken als de kip met de gouden eieren.
Maar daarvoor moeten de eerste films wel succesvol zijn. En goed. Erg goed. Het begon met Man of Steel, een film die inhoudelijk een goede Superman wist neer te zetten: trouw aan de comics, aan het idee dat fans bij het personage hebben. Maar de film maakte ook fouten: te lang doorgaan met de actie, veel meer focus op spektakel en vernietiging dan op verhaal en inhoud. Althans, aan het einde. Het is alsof de film goed begon toen Christopher Nolan en David S. Goyer eraan begonnen, maar een slinger maakte toen Zack Snyder aan boord kwam en een ruk aan het stuur gaf. Snyder is inhoudelijk minder sterk; kijk maar naar wat hij met Sucker Punch deed. Hij vindt actie tof. Hij heeft ook al aangegeven dat 无线通信技术各领风骚 智能家居统一标准没有必要 ...:2021-12-14 · 无线通讯协议是智能家居领域的关键技术，是连接设备、实现信息传输的通道，是实现智能产品之间互联互通互控与协同的“桥梁”。不过，目前智能家居市场标准未定，多种无线协议并存，主要的通讯协议有WiFi、Zigbee、蓝牙、Z-wave、Thread ... in de nieuwe film, wat op verschillende manieren op te vatten is, maar toch voornamelijk in de zin van "we gaan eens lekker veel actie opnemen".
Dat roept dus al twijfel op. Er werd vervolgens bekend gemaakt dat Wonder Woman en Cyborg, twee helden die in live action nauwelijks bekend zijn, maar in de comics een prominente rol spelen, ook in de eerstvolgende film te zien zijn. Toegegeven: er is niet gezegd of ze een grote rol hebben en we weten dat er direct een Justice League-film op volgt, dus hoewel het aantal helden gestaag toeneemt, kunnen ze ook een introducerende of cameo-rol hebben en pas echt aan de slag gaan in het vervolg, wat in de Batman/Superman-film de ruimte open laat voor Bruce en Clark om kennis met elkaar te maken en een inhoudelijk interessant verhaal te beleven.
Maar toen kwam de titel. Batman v Superman: Dawn of Justice. Die titel geeft veel weg over de intenties van Warner Bros. en/of Snyder en zijn team. Om te beginnen is het Batman versus Superman. Dat gokten we al een maand of tien, maar de titel focust dus in eerste instantie op een krachtmeting tussen de twee. Of dat betekent dat ze het echt fysiek tegen elkaar opnemen, of dat er een andere vorm van strijd is, dat moeten we nog zien. Maar de titel geeft specifiek deze focus. Het is niet "Batman & Superman", het is "Batman v Superman". Het is niet "When Clark met Bruce", hoewel dat natuurlijk vast wel is hoe het begint. Mijn verwachting is een verhaal waarin Batman en Superman eerst niet zo vriendelijk tegenover elkaar staan, maar na verloop van tijd wel. Beetje cliché wellicht, maar dat kan goed gemaakt worden door hoe het verhaal geschreven is. Daar maak ik me (nog) geen zorgen over. Maar die titel...
Het tweede alarm, met betrekking tot de titel, gaat af bij de ondertitel. Niet bij de ondertitel zelf, maar het feit dat de gehele titel een titel-dubbelepunt-ondertitel constructie heeft. Kijk even terug naar de vorige films: na Batman Begins en Superman Returns hebben we stijlvolle titels gekregen als The Dark Knight en Man of Steel. Titels die onherroepelijk op de hoofdfiguur én de inhoud van de film slaan. Titels die niet geprefixed worden met de naam van de held. Prachtig. Ook marketingtechnisch tricky natuurlijk: als er niet heel groot 'Superman' op de poster staat trek je misschien minder bezoekers. En dat is natuurlijk precies waarom de nieuwe film niet gewoon sub免费网络加速器ios heet, wat mij een perfecte titel zou lijken: de titel moet vermelden dat deze helden er beiden in te zien zijn. Gewoon voor de marketing. Zonde. Dawn of Justice is er een in het rijtje Dark Knight/Man of Steel: origineel, nieuwsgierigmakend en dekt naar verwachting de lading voor zowel de hoofdfiguren als het verhaal.
Maar het is dus een lange, bomvolle titel: Batman neemt het op tegen Superman en we zullen het begin van een Justice League wellicht zien. Dat is wat de titel zegt. Ontzettend gaaf voor iemand die graag deze helden in één film ziet, maar ietwat zorgwekkend voor iemand die hoopt op een inhoudelijk interessante film. Ik val onder beide categorieën, dus ik zal me hoe dan ook vermaken, maar ik maak me wel zorgen. De komende twee jaar zullen we stukje bij beetje ontdekken of die zorgen terecht zijn.
sub免费网络加速器百度云 is een handige app die ervoor zorgt dat je niet je wachtwoord hoeft in te typen als je je Mac wilt unlocken. In plaats daarvan klop je gewoon even op je telefoon. Superhandig! Maar er zijn een paar kleine verbeteringen nodig om deze app echt goed te laten werken. Welke dat zijn licht ik hier toe.
去年四季度诺基亚业绩增长盈利提升 发展势头良好 ...:2021-2-14 · 诺基亚与高通宣布在毫米波与sub-6 GHz频段顺利完成5G NR 数据通话测试，进一步加速全球运营商网络实现5G部署。 诺基亚携手中国移动研究院联合发布业界首个具有定位功能的5G 室分融合组网创新方案，可满足大型繁忙建筑内的5G连接需求，并降低运营商的部署成本。
Het enige dat ik er echt lastig aan vond was dat je een aparte toeslag moet betalen voor het traject tussen Rotterdam en Schiphol. Dat op zich is al jammer, die extra kosten, maar het is een apart soort trein dus soit, we betalen wel een paar euro extra. Nee, het lastige zat niet in het überhaupt moeten betalen, maar in hoe dat moet. Voor een treinkaartje hoef je tegenwoordig niet meer naar de kaartautomaat; gewoon inchecken als je het station inloopt en klaar ben je. Ik ben al fan van een OV-chipkaart-achtige oplossing sinds ik die voor het eerst zag in Londen, zo'n tien jaar geleden. Mijn kaart laadt zichzelf op als-ie leeg is (kun je instellen, retehandig), dus ik loop gewoon overal naar binnen, piep, inchecken en instappen. Kan niet beter.
Maar die Fyra, dat was niet alleen inchecken; je moest ook een toeslagkaartje kopen. Dat was vervelend om twee redenen: het neemt comfort weg van de "gewoon het station inlopen en inchecken"-procedure omdat je langs de kaartautomaat moest. Daarnaast betekende het, bij een overstap van de ene trein naar de andere, dat je eerst helemaal naar de rand van het station moest lopen, kaartje kopen (in de rij staan, als je pech had) en weer terug. Dat kaartje was lange tijd ook alleen als papier verkrijgbaar. Op een gegeven moment kon je die gewoon op je chipkaart laden, wat een vooruitgang was, maar ik dacht altijd "kon ik maar gewoon ergens m'n pas tegenaan houden om te zeggen 'ik check nu in voor Fyra' en klaar."
Nou, dat dacht de NS blijkbaar ook. Sinds kort staat er op de stations Amsterdam Centraal, Schiphol, Rotterdam en ik heb het niet gecontroleerd, maar ik neem aan ook Breda, een speciale toeslagpaal. Wel gevaarlijk; je moet daar niet per ongeluk je pas tegenaan houden, want dan ben je drie euro kwijt, maar enorm handig.
Want mijn Fyra-workflow is nu vergelijkbaar met bij andere treinen: station inlopen, inchecken, naar perron lopen, chipkaart tegen toeslagpaal houden en hoppa, toeslag staat erop. Kan zo instappen. Je hoeft niet meer langs de kaartautomaat, en dus daar niet meer in de rij staan, een menu doorlopen, je pinpas erbij halen en wellicht kostbare overstapminuten verliezen. Fyra was al geweldig, maar nu is het laatste euvel ook verholpen, dus het kan niet meer stuk.
Intercity Direct
Nouja, behalve dat door dat gedoe met de nieuwe Fyra-treinen de naam 'Fyra', volgens de NS, een negatieve lading heeft gekregen. Daar zullen de marketingmannetjes en -vrouwtjes wel iets over gezegd hebben. Er is zoveel negatiefs in het nieuws geweest over 'die andere Fyra', dat kan nooit een goed effect hebben op de bestaande Fyra. Die naam kan beter weg, dachten ze, dus de trein heet nu Intercity Direct. Een belachelijke move: de speciale trein heeft nu de naam van een bestaande trein met 'Direct' erachter. Fyra was zo'n mooie naam. Sloot aan bij Thalys, klonk veel leuker dan het zakelijke "Intercity" en was een beetje apart. Dat vond ik wel leuk. Eeuwig zonde dat zo'n zorgvuldig bedachte en gekozen naam, waar in mijn persoonlijke beleving een sterk merk mee was opgebouwd, gewoon gedropt is. De trein is nog steeds even goed: dezelfde voertuigen voeren de rit uit, de dienstregeling is nog gelijk en dus is het nog steeds top, maar de naam is anders. Saaier. Verwarrender. Neem je de Intercity? Nee, de Intercitydirect. Neem je 'm nu meteen? Nee, zo heet-ie. Wat?
Jammer. Maar de Fyra rules.
Marrakesh is "één van de vier koningssteden van Marokko", aldus Wikipedia, en was ooit de hoofdstad van het Afrikaanse land. Het is ook de eerste Afrikaanse stad die ik heb bezocht en dat deed ik afgelopen weekend. Het was weer zo'n leuk tripje. Alhoewel... Marrakesh is ook de plek waar ik op een paniekende, steigerende dromedaris mijn grip verloor waardoor ik van zijn rug gelanceerd werd. Dat was ietwat pijnlijk (een paar dagen mank lopen is niet de ideale manier om een stedentrip te besteden), maar dat mag de pret niet drukken. Gelukkig hebben we de-- nouja, die ken je wel. Hiero:
Er zijn in totaal 87 foto's op mijn Flickr set. Ze zijn op zich best gelukt, voor een eerste ronde met een nieuwe DSLR. De foto's verbergen ook redelijk dat Marrakesh soms een beetje een rommelige en niet al te mooie bende kan zijn. Wel bijzonder, maar het had mooier gekund, bijvoorbeeld door beter onderhoud. Dat neemt niet weg dat de stad z'n mooie plekjes wel heeft, zoals te zien op de foto's.
Afgelopen zondag zat ik enthousiast voor de tv, kijkend naar de tweede aflevering van Sherlock 3. En al snel dacht ik:
Een beetje sociaal gedoe is leuk als inleiding, maar wanneer begint het daadwerkelijke verhaal nu eigenlijk?
Meer in m'n FOK!review van The Sign of Three. Komend weekend alweer de laatste aflevering!
Tijdens Comic-Con, afgelopen zomer alweer, heb ik een berg foto's gemaakt waarvoor ik tot onlangs niet de tijd had genomen om ze eens uit te sorteren, titeltjes te geven en een selectie te maken om online te zetten. Lang leve kerstvakantie, echter, want ik ben er even doorheen gegaan en heb de minst oninteressante op Flickr gezet. Volgend, ahum, dit jaar ben ik in principe van plan weer naar Comic-Con te gaan, als de omstandigheden het toelaten, dus wie weet heb ik over een paar maanden weer een setje foto's.
De complete set van 195 foto's staat op Flickr.
Ben Stillers nieuwe film is opvallend luchtig en levendig. En grappig. En eigenlijk best mooi.
Wanneer de meer indrukwekkende delen van onze planeet in beeld komen, dringt de vraag waarom deze film niet in IMAX te zien is zich aan: prachtige vergezichten van mooie gebieden die niet zouden misstaan in een natuurdocumentaire geven The Secret Life of Walter Mitty een extra laag, die benadrukt hoeveel meerwaarde Mitty's leven krijgt op het moment dat hij zijn dagdromen vervangt door echte ervaringen.
Mijn FOK!review vind je hier: The Secret Life of Walter Mitty.
Sherlock is back! De succesvolle BBC-serie die Sherlock Holmes in het heden plaatst, keerde op 1 januari terug voor een nieuw seizoen van drie afleveringen.
Deze aflevering was misschien meer transitioneel dan hij had moeten zijn: Holmes' dood en terugkeer werden benadrukt en de 'zaak van de week' lijkt een voorbode voor de rest van het seizoen. Dat was allemaal prima acceptabel geweest als één aflevering niet meteen een derde van het seizoen had gevuld. Dat is echter wel het geval, en deze eerste akte van Sherlock 3 voelt daarom aan als een wat stommelig begin, als het op het verhaal aankomt.
Meer kun je lezen in m'n FOK!review van The Empty Hearse.
Er zijn alweer achthonderd afleveringen van Doctor Who geweest. De meest recente was de laatste van de Eleventh Doctor, Matt Smith, en werd op Eerste Kerstdag uitgezonden.
Smith heeft getoond een enorme diepte en breedte in zijn Doctor te kunnen leggen. Na de populaire David Tennant was Smith de Doctor die niet alleen 'meer Doctor' kon zijn, meer gek, meer oud kon lijken, maar ook degene die de populariteit van het personage heeft vergroot.
Meer in mijn FOK!review van The Time of the Doctor.
Tijdens San Diego Comic-Con had ik eigenlijk maar één missie: ontdekken wat er te beleven is en wat een volgend tripje voor nut kan hebben voor FOK!. Al het overige was mooi meegenomen. Natuurlijk betekende dat niet dat ik alleen maar een beetje om me heen heb gekeken en verder op m'n luie reet gezeten. Naast andere dingen mocht ik een uurtje spreken met een drietal castleden van de HBO-serie Banshee, en twee producers, waarvan ik er eentje bovendien kende van andere series.
Ik had het geluk dat ik de serie kende; ik heb een HBO-abonnement en toen het eerste seizoen werd uitgezonden heb ik het met plezier gevolgd. Banshee is een serie die de moeite waard is. Dat leverde gelukkig dus geen momenten op in de vorm van "wie ben je en welke rol speel je?"
De interviews waren leuk om te doen, een hel om uit te schrijven en uiteindelijk is er een sub真正免费的加速器 uitgerold, dat we op FOK! een beetje hebben uitgesteld om tegelijk te plaatsen met een review van de dvd-uitgave van seizoen 1. En het smaakte naar meer; dus laat San Diego Comic-Con 2014 maar komen!
» FOK!: Interview: De cast en crew van Banshee
Op de Engelstalige editie van deze weblog heb ik een kort bericht geschreven over 010php, de PHP User Group die we deze zomer hebben opgericht. Als je een PHP developer uit Rotterdam (of in de buurt) bent, neem dan eens een kijkje! We zouden het allemaal tof vinden als je ook eens naar een meeting komt.
Kick-Ass was een verrassend leuke comicverfilming over 'echte' mensen die de superheld gingen uithangen. Actie, humor en grof taalgebruik waren een belangrijk onderdeel van de film, en gelukkig ook van het vervolg.
Een sterke, originele actiefilm met humor op de juiste plaatsen en karakterontwikkeling die prima in orde is. De film is gevuld met kleurrijke figuren, grove dialogen, pijnlijke actie en helden die zowel stoer als suf zijn. Kick-Ass 2 doet wat het moet doen: qua toon en verhaal aansluiten op Kick-Ass zonder aan te voelen als meer van hetzelfde.
Complete review, met een score van 7.5, natuurlijk op FOK!.
Elysium is de nieuwste film van Neill 'District 9' Blomkamp. Hij heeft wederom een verhaal over ongelijkheden tussen volkeren en de film ademt eenzelfde sfeer uit als ook te vinden is in zijn voorganger. Er mist echter iets: de film wordt veel meer een op één persoon gerichte actie en veel minder een interessante film over een mensheid die deels op een ruimtestation is gaan wonen.
Elysium probeert iets te doen met de ongelijkheid tussen de werelden, een politiek klimaat weer te geven en indruk te maken met futuristische techniek. Er komt echter weinig van over: van het ruimtestation is eigenlijk bitter weinig te zien, een intern politiek spelletje wordt nauwelijks uitgediept en de rest wordt gevuld met een vechtpartij die zich langzaam van de aarde naar Elysium verplaatst.
Score: 6.5, omdat de film tegenvalt, maar daardoor niet meteen heel slecht te noemen is. De FOK!review staat hier.
Ik ging Pain & Gain zien voor FOK!, om een review te schrijven, wetende dat het een film was die ik niet zomaar zelf zou gaan zien. Het is immers Michael Bay en die gast heeft me vaak genoeg geïrriteerd in de bioscoop. Maar het is eigenlijk een prima film!
Door de luchtige aanpak van het verhaal en de komische vertolking van de personages door met name Wayne en Walhberg is Pain & Gain een film waarvan het doorgaans negatieve Michael Bay-stempel voor de verandering eens genegeerd mag worden: deze film is er wel degelijk eentje om aan te zien en zelfs amusant te noemen.
Score: 7. Hier is de review.
